Bugünü “Çalışan Gazeteciler” günü olarak kutlamak için kendi sorunlarımızı gündeme getirmek için bazı yerlerde biraraya geleceğiz.
Bazı yerlerde derken, meslek olarak sivil toplum kuruluşu olan yerlerdeki dernek binasında veya herhangi bir toplantı salonunda buluşup, kendi sorunlarımızı yine birlikte çalıştığımız arkadaşlarımızla paylaşacağız.
Günümüzde gazetecilerin çalışma koşulları ile çalışabilmelerindeki sıkıntılar gündeme getirilecek, konuşulacak ve çözüm yollarının bulunması istenecek.
İlk kez 4 Ocak 1961 tarihinde kabul edilen, basın çalışanlarına bazı haklar sağlayan ve onlara yasal güvence sağlayan “212 sayılı kanun” Resmi gazetede yayınlanarak 10 Ocak günü de kutlama günü olarak kabul edilmişti.
Sözkonusu yasal düzenlemede, iş sözleşmelerinin yazılı olarak yapılması, sözleşmelerde işin türü ve ücret miktarının yazılması gibi gazetecilerin sosyal ve yasal haklarını belirleyen hükümler yeralıyordu.
10 Ocak günü “Çalışan Gazeteciler Bayramı” olarak kutlanıyordu, ancak 1971 ihtilali sonrasında, gazeteciler bazı haklarının elinden alınması üzerine, “Çalışan Gazeteciler günü” olarak kutlanmaya başlandı.
Gazeteciler günün 24 saati görevi başında olan ve kamu görevi yapan emekçiler olarak, kendileri için tanınan günlerini kutlarken bile aynı tempo ile haberlerini gazetelerine ulaştırabilme uğraşı içerisinde bulunurlar.
Gazeteciler Günü’nü kutlarken, ülkemizdeki tabloya göz atalım. 2019 yılında; 92 gazeteci ile medya çalışanının cezaevinde olduğunu öğreniyoruz.
59 gazeteciye toplam 200 yıl hapis cezası verilirken, 11 gazetecinin gözaltına alındığını, 19 gazetecinin ise tutuklandığı bilgilerine ulaşıyoruz.
Bu olayla ilgili olarak Dünyada 180 ülke arasında basın özgürlüğünde 157. Sırada yeralmaktayız.
Gazete, Radyo ve televizyonlarda çalışan yüzlerce medya çalışanı son yıllarda çeşitli gerekçelerle işten çıkarıldılar.
Yazdıkları haberler nedeniyle gazete patronlarının bazı kaygıları veya ilgili yöneticilere şirin görünme adına medya çalışanının ekmeği ile oynadığı haberlerini öğrenmekteyiz.
Ekonomik nedenlerle kapanan gazeteler, Radyo ve Televizyonlarda çalışanlar bugün işsizler arasına katılmış bulunmaktadır.
Gazetecilerin basın kartları çeşitli bahanelerle iptal ediliyor, başvurular ise yine çeşitli bahanelerle uzun süre bekletiliyor.
Osmaniye’de 2019 yılına kadar il genelinde günlük ve haftalık olmak üzere 70 dolayında gazete yayınlanırken, bugün bu sayı 17’lere düşmüştür. Kapanan gazetelerde işsiz kalanların sayılarını sizler hesap ediniz.
İl Merkezine baktığımızda ise yayınlanan ortalama 33 gazeteden 21’i kapanmıştır.
Yerel yönetimlerin katkı vermediği, kamu ve özel kurumların abone desteğinde bulunmadığı, ekonomik kriz nedeniyle esnafın da abone olmaktan kaçındığı bir süreç yaşanıyor.
Resmi ilan alan gazetelerin “ekonomik kriz” bahanesi ile ilanları azaltılmıştır. İlin tek TV kanalı kapanmıştır. Kapanan bu medya kuruluşlarındaki insanların işsiz kaldığı bir dönemde, bizler “Çalışan mı, çalıştırılamayan gazeteciler” gününü kutluyoruz!?
Çalışmak için direnen meslektaşlarımın günü nü kutluyor, uğraşlarında başarılar diliyorum. Saygılarımla…
