Ülkemizde son günlerde yaşananlar karşısında; birlik ve beraberlik çağrıları daha çok yapılmaya başlandı.
Bölünmeyelim, birlik olalım dediğimiz yıllarda, bizleri bölüp daha rahat yönetebilmek isteyenler şimdi zor anlar yaşamaya başladı.
Tamam kabul, bu gün başlayalım, dünleri gerilerde bırakalım birlik ve beraberlik içerisinde kardeşlik içerisinde yaşamaya!
Bir zamanlar ellerindeki olanakları, kurumları ve yetkileri kullananlar bu güne kadar halkı bölerek yaşarken aynı sözü söylemeyenler şimdi zor onlar yaşamaya başlayınca birlikten sözediyorlar.
Kendilerine destek aramaya başlayanlar geçmiş yıllarda halkı bölmeye çalışıyorlardı.
Bir gencin işe girebilmesi için birilerinin icazeti gerektiği günleri anımsayın. Öğrenci yurtlarına kayıt yaptırabilmek için istenen koşulları anımsayın. Yerel gazetelere abone olma noktasında, “bir inceleyelim, görüşlerimize yakınsa abone oluruz” deniyordu.
Kendilerinden olmayanlar, ne kadar bilgi ve becerili olursa olsun çalıştırılmıyor, eğer resmi kurumda ise ve çalışıyorsa farklı dışlama hareketleri içerisinde bulunuyorlardı.
Kendilerine yakın sendikalara üye olmayanlara farklı bakılıyordu, kendi gazetelerini okumayan ve abone olmayan esnaf, belli kurumların yöneticileri tarafından telefonla aranarak, “ticaret hukukumuzu yeniden gözden geçiririz” deniyordu.
Meslektaşları algı operasyonları ile gözaltına alınıp, yıllarca cezaevinde yatarken, seyirci kalınıyor, hatta iktidarın uygulamalarına destek veren haberler yayınlanıyordu.
Ne oldu da kardeşlikleri bozuldu, ne oldu da beraberlikleri bozuluverdi araya köprüler kurdular?
Kapitalist anlayış birbirlerini yeme, bölme, parçalama ve kolay yutma hareketleri ile yaşar. Bu anlayıştaki kişilerin gözlerinde ekonomik büyüme hırsı vardır ve yeri geldiğinde kardeşini bile tanımaz.
Sermaye, sistem, para hırsı, madenlerin paylaşımı, örgütlenme, kümelenme ve büyüme olaylarını bütünleştirmeye kalkanlar, öyle anlar gelir ki, beklemediğiniz siyasi görüşteki kişilerin bir anda kapitalist anlayışla yer değiştirdiğine tanık olabilirsiniz.
İktidardan yana olmayanların çalışma koşullarındaki ağırlıkları kaldıralım, kamu ve özel kurumlarda bilgi ve becerilerine göre insanlara iş verelim. İşe yerleşebilmek için yerel ve genel iktidar partilerinin kapılarını çalmasın gençlerimiz.
Gelin kardeşçe yaşamak için bugünden başlayalım. Hizmetlerdeki eksik ve aksaklıkları eleştiren basın olsun, bu eleştirileri de kabul edip halktan yana sorunları çözümleyen yöneticilerimiz olsun.
Kirli savaşa birlikte karşı çıkalım, sadece kendi görüşünüzdekileri haklı görmek yerine, sizi eleştirenleri de dinleyerek ve onların işlerini ötelemeden birlikte yaşayalım.
Sadece iktidarda olanların ‘özgür’ iktidarı eleştirenlerin de gözaltı korkusu ile yaşamamasını sağlayalım.
Kendinize yapılmasını istemediğinizi, başkalarına da yapılmasını istemeyen bir anlayışı yaşatalım. Haydi var mısınız? Saygılarımla…
Bölünmeyelim, birlik olalım dediğimiz yıllarda, bizleri bölüp daha rahat yönetebilmek isteyenler şimdi zor anlar yaşamaya başladı.
Tamam kabul, bu gün başlayalım, dünleri gerilerde bırakalım birlik ve beraberlik içerisinde kardeşlik içerisinde yaşamaya!
Bir zamanlar ellerindeki olanakları, kurumları ve yetkileri kullananlar bu güne kadar halkı bölerek yaşarken aynı sözü söylemeyenler şimdi zor onlar yaşamaya başlayınca birlikten sözediyorlar.
Kendilerine destek aramaya başlayanlar geçmiş yıllarda halkı bölmeye çalışıyorlardı.
Bir gencin işe girebilmesi için birilerinin icazeti gerektiği günleri anımsayın. Öğrenci yurtlarına kayıt yaptırabilmek için istenen koşulları anımsayın. Yerel gazetelere abone olma noktasında, “bir inceleyelim, görüşlerimize yakınsa abone oluruz” deniyordu.
Kendilerinden olmayanlar, ne kadar bilgi ve becerili olursa olsun çalıştırılmıyor, eğer resmi kurumda ise ve çalışıyorsa farklı dışlama hareketleri içerisinde bulunuyorlardı.
Kendilerine yakın sendikalara üye olmayanlara farklı bakılıyordu, kendi gazetelerini okumayan ve abone olmayan esnaf, belli kurumların yöneticileri tarafından telefonla aranarak, “ticaret hukukumuzu yeniden gözden geçiririz” deniyordu.
Meslektaşları algı operasyonları ile gözaltına alınıp, yıllarca cezaevinde yatarken, seyirci kalınıyor, hatta iktidarın uygulamalarına destek veren haberler yayınlanıyordu.
Ne oldu da kardeşlikleri bozuldu, ne oldu da beraberlikleri bozuluverdi araya köprüler kurdular?
Kapitalist anlayış birbirlerini yeme, bölme, parçalama ve kolay yutma hareketleri ile yaşar. Bu anlayıştaki kişilerin gözlerinde ekonomik büyüme hırsı vardır ve yeri geldiğinde kardeşini bile tanımaz.
Sermaye, sistem, para hırsı, madenlerin paylaşımı, örgütlenme, kümelenme ve büyüme olaylarını bütünleştirmeye kalkanlar, öyle anlar gelir ki, beklemediğiniz siyasi görüşteki kişilerin bir anda kapitalist anlayışla yer değiştirdiğine tanık olabilirsiniz.
İktidardan yana olmayanların çalışma koşullarındaki ağırlıkları kaldıralım, kamu ve özel kurumlarda bilgi ve becerilerine göre insanlara iş verelim. İşe yerleşebilmek için yerel ve genel iktidar partilerinin kapılarını çalmasın gençlerimiz.
Gelin kardeşçe yaşamak için bugünden başlayalım. Hizmetlerdeki eksik ve aksaklıkları eleştiren basın olsun, bu eleştirileri de kabul edip halktan yana sorunları çözümleyen yöneticilerimiz olsun.
Kirli savaşa birlikte karşı çıkalım, sadece kendi görüşünüzdekileri haklı görmek yerine, sizi eleştirenleri de dinleyerek ve onların işlerini ötelemeden birlikte yaşayalım.
Sadece iktidarda olanların ‘özgür’ iktidarı eleştirenlerin de gözaltı korkusu ile yaşamamasını sağlayalım.
Kendinize yapılmasını istemediğinizi, başkalarına da yapılmasını istemeyen bir anlayışı yaşatalım. Haydi var mısınız? Saygılarımla…
