Osmaniye’de Üniversite kurulması için geçmiş yıllarda yoğun mücadele verildi, sonunda Üniversite’nin kurulması gerçekleşti.
Şimdi de OKÜ bünyesinde İlahiyat Fakültesi açılması için uğraşları görüyoruz. OKÜ yönetimi başta olmak üzere, Belediye Başkanları, İşadamları ve örgütleri ile bazı sivil toplum kuruluşları imza kampanyası ve çeşitli toplantılarla gündem oluşturdular.
Nihayet İlahiyat Fakültesi için protokol imzalandı, OKÜ senatosu da karar aldı. Bundan sonrasını bekleyeceğiz.
Bu aşamaya kadar yaşanan gelişmeler birlikteliğin uğraşları sonucunda başarıya doğru ilerleyen olaylardı.
Üniversite kurulması, Üniversite bünyesinde Fakültelerin açılması için birlikte hareket etmenin güzelliğini görebiliyoruz.
Ancak, aynı sivil toplum örgütleri, Belediye Başkanları ve işadamlarının Üniversite öğrencilerinin diğer sorunları ile ilgili olarak ortak düşüncelerde bir araya gelememiş olmalarını da düşünüyorum.
Örneğin Üniversite öğrencilerinden alınan harç paraları, öğrenci yurtları, burs alamayan veya okulda diğer sorunlarını yaşayan Üniversiteli gençlerin tüm bu sorunlarının çözümleri için bir ortak çalışmanın yeterince yapılmadığını düşünüyorum.
Başbakan Erdoğan Üniversite öğrencilerinden alınan harç paralarının kaldırılacağını söylemesinin ardından, sivil toplum kuruluşları olaya destek verip, olayın ivedi olarak karar altına alınması için uğraş veriyorlar mı? Başbakan’ın ağzından çıkan sözlerin biran önce yerine getirilmesi durumunda onbinlerce Üniversite öğrencisinin rahatlayacağını düşündüğümüzde bu işin takipçisi olunması gerektiğini belirtmek istiyorum.
OKÜ bünyesinde İlahiyat Fakültesi açılması isteniyor, iş bununla tamamlanıyor mu? Bu konuda birlik olanlar bu öğrencilerin gelecekteki hangi sorunlarının takipçisi olacaklar? Sadece kız öğrencilerin giyim kuşamları üzerine tartışmalar oluşturmak yerine, onların ekonomik yönleri üzerinde de birliktelikler gerekiyor.
Üniversitede okuyan, ihtiyaç sahibi olduğu halde burs alamayan öğrencilerin durumları üzerine bir tarama yapılıyor mu? Yapıldığını söyleyenler olabilir. Burslar hangi inceleme ve araştırmalar sonunda ve ne gibi öğrencilere öncelikli verildiğini ve bu konuda öğrenciler arasında ayrım yapılmadan bursların verildiğini söyleyebilir misiniz?
OKÜ’de okuyan yoksul aile çocukları sokakta kalem, deterjan veya benzeri ürünler satarak ekonomik gelir elde etmeye çalışıyorlar. Oysa bazı öğrenciler de var ki, ailelerinin ekonomik durumları normal olmasına rağmen, bir takım kuruluşlar veya sivil toplum kuruluşları tarafından burslar veriliyor.
Gençlerimizin eğitimlerini görebilmeleri için ihtiyaç sahibi olanlara öncelik verilerek bursların verilmesinin sağlanması için de bir araya gelebiliyor muyuz? Yoksa bazı farklı amaçları araç olarak kullanarak öğrencilere sahip çıkılmış gibi mi gösteriliyor?
Eğitim için verilen her türlü mücadelenin yanındayım, ancak ayrıcalıklı ve bir takım amaçları gerçekleştirebilmek için gençleri araç olarak kullananlar için aynı sözü söyleyemem. Saygılarımla…
