Bugün hafta sonu yazılarımla sizleri baş başa bırakmak istedim. Hafta başından bu yana iş stresi ile birlikte sıcak havayı da eklersek yorgunluk ve stresinizi üzerinizden uzaklaştırmayı düşündüm.
Bu amaçla da biraz farklı olaylara değinirken, yazımın da başlığına “Arif olan anlar!”dedim.
TRAFİK POLİSİNİ ŞOK EDEN YANIT!
Düziçi ilçesinde görev yapan bir Trafik Polisi, bulunduğu kavşakta yaya ve taşıtların sağlıklı seyretmelerine yardımcı oluyordu.
Araçlar için Yeşil ışığın yanması ile birlikte geçişlerin yapıldığı sırada, yayalar için de Kırmızı ışık yanmıştı.
Yaya yolundan gelmekte olan 40-45 yaşlarında hamile bir kadın. Kucağında biri, bir diğerinin de elinden tutmuş halde yolu karşıya geçmeye çalışıyordu. Yol hakkı araçlara ait olduğu için yayaların geçmesinin yasak olduğu bir ortamda olayı fark eden Trafik polisi kadına düdük çalarak durmasını istedi.
Kadın Trafik Polisine baktığı sırada Polis memuru; “Nereye kadın, ışığı görmüyor musun!?”diye sordu.
Kadın Trafik polisine dönerek; “Sana ne be! Eltime gidiyorum, kocamın da haberi var, sana ne oluyor nereye gittiğime karışıyorsun!?”diye çıkıştı.
Polis memuru aldığı bu yanıt karşısında ne diyeceğini bilemez halde, başladı gülmeye…
TELEFONUM NEREDE?
Dünkü köşemde Arif’in yaşadığı olaylardan örnekler vermiştim. Arif’in yeni unutkanlıklarını öğrendim.
Bir arkadaşı ile birlikte Akyar Köyünde bir arkadaşını ziyarete giden Arif, geri dönüşte birlikte gittiği arkadaşı onu evinin önünde bırakır. Otomobilden indiği sırada cep telefonu çalan Arif konuşarak evin kapısına doğru yürür, cebinden çıkardığı anahtarla kapıyı açıp odaya girer. Bu arada telefonla konuşmaktadır.
Evine dönen Arif, gittiği yerde bir şey unutup unutmadığını düşünerek ceplerini yoklar, yanındaki çantasına bakar ve herhangi bir eşyasını unutup unutmadığının araştırması içindedir. Bu sırada hala telefonla konuşmasını sürdüren Arif’in aklına birden cep telefonu gelir. Odadan dışarıya çıkar, telefonu arkadaşının otomobilinde unuttuğunu sanarak yola baktığında arkadaşı gitmiştir. Bu sırada kendi kendine konuşmaya başlar, “Allah kahretsin! Telefonum inşallah arabada kalmıştır, köyde unutmuşsam eğer çocuklar alır kaybolur, bir daha da bulamam!”dediği sırada telefonun ucundaki arkadaşı bu konuşulanlardan bir şey anlamaz. “Neler konuşuyorsun?”demesine rağmen Arif karşıdan gelen sesi duymaz bile…
Arif telefonunu nerede unuttuğunu düşünürken, konuşmasının bitiminde bir de bakar ki telefon avucunun içinde…
OTOMOBİL TAMİRCİDE!..
Arif otomobili ile şehre gider, işlerini bitirdikten sonra bir çay ocağına oturup çay içmeye başlar. Tam o sırada kasabanın dolmuşu oradan geçmektedir. Şoför Arif’e gidip gitmeyeceğini sorduğunda elindeki çay bardağını oraya bırakıp dolmuşa biner. Otomobil çay ocağının önünde park halinde kalmıştır. Kasabaya gelen Arif evine yaklaştığı sırada eşi ile karşılaşır ve otomobili sorar. O anda Arif şaşkınlığını belli etmez, “arıza yapmıştı, tamirciye verdim, eve para almaya geldim!”diye yanıtlar. Odayı girip para alıyormuş gibi yaparak geri dönmek ister ama kasabanın son dolmuşu olduğu için 3 kilometrelik yolu yaya olarak yürüyüp otomobilinin yanına gelerek alıp yeniden evine döner.
Ne diyelim, günümüzde insanların hal ve davranışları bir garip olmaya başladı. Arif olan anlar! Saygılarımla…
Bu amaçla da biraz farklı olaylara değinirken, yazımın da başlığına “Arif olan anlar!”dedim.
TRAFİK POLİSİNİ ŞOK EDEN YANIT!
Düziçi ilçesinde görev yapan bir Trafik Polisi, bulunduğu kavşakta yaya ve taşıtların sağlıklı seyretmelerine yardımcı oluyordu.
Araçlar için Yeşil ışığın yanması ile birlikte geçişlerin yapıldığı sırada, yayalar için de Kırmızı ışık yanmıştı.
Yaya yolundan gelmekte olan 40-45 yaşlarında hamile bir kadın. Kucağında biri, bir diğerinin de elinden tutmuş halde yolu karşıya geçmeye çalışıyordu. Yol hakkı araçlara ait olduğu için yayaların geçmesinin yasak olduğu bir ortamda olayı fark eden Trafik polisi kadına düdük çalarak durmasını istedi.
Kadın Trafik Polisine baktığı sırada Polis memuru; “Nereye kadın, ışığı görmüyor musun!?”diye sordu.
Kadın Trafik polisine dönerek; “Sana ne be! Eltime gidiyorum, kocamın da haberi var, sana ne oluyor nereye gittiğime karışıyorsun!?”diye çıkıştı.
Polis memuru aldığı bu yanıt karşısında ne diyeceğini bilemez halde, başladı gülmeye…
TELEFONUM NEREDE?
Dünkü köşemde Arif’in yaşadığı olaylardan örnekler vermiştim. Arif’in yeni unutkanlıklarını öğrendim.
Bir arkadaşı ile birlikte Akyar Köyünde bir arkadaşını ziyarete giden Arif, geri dönüşte birlikte gittiği arkadaşı onu evinin önünde bırakır. Otomobilden indiği sırada cep telefonu çalan Arif konuşarak evin kapısına doğru yürür, cebinden çıkardığı anahtarla kapıyı açıp odaya girer. Bu arada telefonla konuşmaktadır.
Evine dönen Arif, gittiği yerde bir şey unutup unutmadığını düşünerek ceplerini yoklar, yanındaki çantasına bakar ve herhangi bir eşyasını unutup unutmadığının araştırması içindedir. Bu sırada hala telefonla konuşmasını sürdüren Arif’in aklına birden cep telefonu gelir. Odadan dışarıya çıkar, telefonu arkadaşının otomobilinde unuttuğunu sanarak yola baktığında arkadaşı gitmiştir. Bu sırada kendi kendine konuşmaya başlar, “Allah kahretsin! Telefonum inşallah arabada kalmıştır, köyde unutmuşsam eğer çocuklar alır kaybolur, bir daha da bulamam!”dediği sırada telefonun ucundaki arkadaşı bu konuşulanlardan bir şey anlamaz. “Neler konuşuyorsun?”demesine rağmen Arif karşıdan gelen sesi duymaz bile…
Arif telefonunu nerede unuttuğunu düşünürken, konuşmasının bitiminde bir de bakar ki telefon avucunun içinde…
OTOMOBİL TAMİRCİDE!..
Arif otomobili ile şehre gider, işlerini bitirdikten sonra bir çay ocağına oturup çay içmeye başlar. Tam o sırada kasabanın dolmuşu oradan geçmektedir. Şoför Arif’e gidip gitmeyeceğini sorduğunda elindeki çay bardağını oraya bırakıp dolmuşa biner. Otomobil çay ocağının önünde park halinde kalmıştır. Kasabaya gelen Arif evine yaklaştığı sırada eşi ile karşılaşır ve otomobili sorar. O anda Arif şaşkınlığını belli etmez, “arıza yapmıştı, tamirciye verdim, eve para almaya geldim!”diye yanıtlar. Odayı girip para alıyormuş gibi yaparak geri dönmek ister ama kasabanın son dolmuşu olduğu için 3 kilometrelik yolu yaya olarak yürüyüp otomobilinin yanına gelerek alıp yeniden evine döner.
Ne diyelim, günümüzde insanların hal ve davranışları bir garip olmaya başladı. Arif olan anlar! Saygılarımla…
