Bir Yiğit, Bir Muamma, Bir At Hikayesi

AşıkMedeni Karataş’ın ezgileriyle süslenen bu kitap, “Bir yiğit bir muamma, bir  at hikayesi” adını taşıyor.

Asıl adı Mahmut Ağdak olan. Ozanlıktaki adını “Aşık Medeni Karataş” olarak kullanıyor.  Kahramanmaraş’ın Andırın ilçesi doğumlu  ozanımız ilkokul dördüncü sınıfta iken  orman hakkında bir şiir yazmış. Kendisinin şiir yeteneğini ilk keşfeden öğretmeni Celal Tekev olmuş. Sonrasında Türkçe öğretmeni kendisine koşma yazıp getirmesini istemiş.

Süreç içerisinde Aşık Feymani ile tanışan ozanımız, radyo ve tv programlarına katılarak kendisini geliştirmiş.  İlk kasetini 2002 yılında çıkaran ozanımız askerlik sonrasında 15 yıl kadar meslekten uzak kaldıktan sonra yeniden  dönüş yapmış.

Aşık Medeni Karataş, aşıklığa yeniden dönüşünü, doğruları söyleyen insanların azalmış olmasını gördüğünden dolayı olduğunu söylüyor. 

Elimizdeki kitap 120 sayfadan oluşuyor. Önsözünü ise  Aşık Feymani (Osman Karataş) yazmış.  Aşık Feymani kitabın önsözünde, Aşık Medeni Karataş’ın on iki-on üç yaşlarında yanına gelerek tanıştığı, saygılı ve hürmetli bir çocuk olduğunu anlatıyor.

Aşık Medeni Karataş ise kitabın ilk sayfasında, özgeçmişi anlattıktan sonra, aşıklık geleneğinden ve etkilendiği aşık ve ozanlardan sözediyor.

Yunus Emre, Karacaoğlan, Dadaloğlu, Aşık Seyrani, Aşık Şenlik ve Aşık Sümmani’yi örnek alan Ozanımız, yakın zamanın aşıklarından ise; Aşık Feymani, Abdurrahim Karakoç ve Aşık Yaşar Reyhani’yi örnek aldığını vurguluyor.

Aşık Medeni Karataş, değer verdiği şair ve aşıkları da unutmamak gerektiğini vurgulayarak, “kültürümüzün büyük değerleri Aşık Veysel, Çobanoğlu, Nazım Hikmet,  Ahmet Arif, üstad Necip Fazıl, Vahap Kocaman, Kul Mustafa ve daha  nice şair ve aşıkları sever sayarım…”diye sözlerini sürdürüyor.

Kitaptaki ilk şiir kitabının adını taşıyor. “Bir yiğit bir muamma…Bir at hikayesi..” adlı şiirinin bir dörtlüğünde; “Bir yiğit, bir yiğit ata vurulur/Hani avrat silah varya törede/ Alacaktır lakin gücü yetmiyor/Muamması gizli çok çok parada”…/

Ozanımızın “Reis bu bayram” adlı şiirinin bir dörtlüğüne bakıyorum: “Beşte işe kalktım soğukta donda/En erken gelişim dokuzda onda/Çaşı para kazan getir diyonda/Biliyorsun bende yatmadım reis/”…Bi kez “En büyük reis..” şiirinden bir dörtlük okuyalım: “Bu saate nerde kaldın diyorsun/Tamam sinirlisin bildim reisim/Başıma gelmeyen kalmadı bugün/Mazot bitti yolda kaldım reisim/”… ozanımızın “Reis” olarak adlandırdığı aslında eşi olsa gerek. Şiirlerindeki dizeleri okuduğunuzda bunu daha iyi anlayabiliyorsunuz.

“2 tane hıyar, 5 hurma, 7 zeytin” şiirine bakalım: “Kemer sıkacağız iyi kulak ver/Bu ne? Deyi buna şaşırma reis/Durumlar çok ciddi inan bu sefer/Bana lobudunu şişirme reis/… /Bundan sonra çeşit çeşit yemek yok/Çalı yak, çipli yak, fırın-mırın yok/Az çiğ kalsın, az da yavan sorun yok/Yemekleri yağlı pişirme reis/…”

Şiirler böyle dizilip giderken, kitabın 75.’nci sayfasından sonra Atışmalardan seçme şiirleri okuyoruz. 

Aşık Feymani ile usta çıkar muhabbeti, Musa Merdanoğlu muhabbeti, Ahbab Hasaani gönül muhabbeti, Aşık Hakkı Tanrıkulu, Aşık Yemliha üçlü atışma, Bekir Cıla soru-cevap, Aşık Püryani soru-cevap, Aşık Dertli Polat karşılaşması, Ahmet Mekansız atışması, Mahbub Haruni atışma ve İsmail Çörekçi ile Aşık medeni Karataş arasında geçen atışma ve sohbet ezgilerini okumaktayız.

Halk diliyle deyişleri, şiirleri ve atışmalarını zevkle okuyacağınız bu kitapta,  Aşık medeni Karataş’a başarılarının devamını dileriz.