Abone ol
Osmaniye'nin merkeze bağlı Dereobası Köyü sakinleri, 34 yıldır kendi imkanları ile yaptıkları derme çatma tahta köprü ile bir kilometre uzaklıktaki kente ulaşımlarını sağlıyorlar.
Osmaniye'nin merkeze bağlı Dereobası Köyü sakinleri, 34 yıldır kendi imkanları ile yaptıkları derme çatma tahta köprü ile bir kilometre uzaklıktaki kente ulaşımlarını sağlıyorlar.
Karaçay dere yatağına yapılan 8 metre uzunluğundaki köprüyü kullanan minik öğrenciler, hastalanan aileler ve çok sayıda vatandaş, bu tehlikeli yoldan canlarını hiçe sayarak kente ulaşımlarını sağlıyor.
Köy sakinleri, yıllardır bir köprüleri olması için siyasilere ve yetkililere defalarca çağrıda bulunduklarını, ancak bugüne kadar bir sonuç alamadıklarını söylediler.
Köy Muhtarı Davut Yaşar, köyün bir hakkını savunmaya çalıştıklarını belirterek, "Köyümüzün kuruluşu 1876'dır ve biz köyümüze bir köprü istiyoruz. Köyümüz göç almaktadır ve nüfusumuz her geçen gün artmaktadır. Hükümetimizden Allah razı olsun ve Türkiye'ye anca bu kadar yetiştirebiliyor bizde buraya bir köprü yapacağını umuyoruz." dedi.
1981 yılında imece usulü kazma kürekle yapılan köprünün o zamanlar aşırı taşkınlar sonucu yıkıldığını belirten Muhtar Yaşar, "O günden bu güne köprüsüzün, mağduruz. O köprüyü bir yıl bile kullanamayıp sel sularında akıp gitmişti" dedi.
Köydeki öğrencilerinde tedirgin olduklarını belirten Yaşar, "Devletimiz ortaokula giden çocuklarımız için şehre yakın diye taşımalı eğitimi kesti. Şuanda yaya olarak çocuklarımız bu köprüyü kullanarak okullarına gidip gelmekteler. Buranın şuanda belediye mücavir alanında olduğu söyleniyor ama belediye de şuanda ilgilenmemekte. Nüfusumuz şuanda 1300'ü geçmiş durumda. Buraya yetkililer gelip incelemelerde bulundular ama bir türlü sonuç olunamadı ve çileyi hep çekenler bizler oluyoruz." dedi.
Köyü sakinleri yaklaşık beş yıl önce de, yine kendi imkanları ile yaptıkları derme çatma tahta köprüyü, yetkililerin ilgisizliğine sitem etmek için kırmızı kurdeleli açılış düzenlemişti.
Karaçay dere yatağına yapılan 8 metre uzunluğundaki köprüyü kullanan minik öğrenciler, hastalanan aileler ve çok sayıda vatandaş, bu tehlikeli yoldan canlarını hiçe sayarak kente ulaşımlarını sağlıyor.
Köy sakinleri, yıllardır bir köprüleri olması için siyasilere ve yetkililere defalarca çağrıda bulunduklarını, ancak bugüne kadar bir sonuç alamadıklarını söylediler.
Köy Muhtarı Davut Yaşar, köyün bir hakkını savunmaya çalıştıklarını belirterek, "Köyümüzün kuruluşu 1876'dır ve biz köyümüze bir köprü istiyoruz. Köyümüz göç almaktadır ve nüfusumuz her geçen gün artmaktadır. Hükümetimizden Allah razı olsun ve Türkiye'ye anca bu kadar yetiştirebiliyor bizde buraya bir köprü yapacağını umuyoruz." dedi.
1981 yılında imece usulü kazma kürekle yapılan köprünün o zamanlar aşırı taşkınlar sonucu yıkıldığını belirten Muhtar Yaşar, "O günden bu güne köprüsüzün, mağduruz. O köprüyü bir yıl bile kullanamayıp sel sularında akıp gitmişti" dedi.
Köydeki öğrencilerinde tedirgin olduklarını belirten Yaşar, "Devletimiz ortaokula giden çocuklarımız için şehre yakın diye taşımalı eğitimi kesti. Şuanda yaya olarak çocuklarımız bu köprüyü kullanarak okullarına gidip gelmekteler. Buranın şuanda belediye mücavir alanında olduğu söyleniyor ama belediye de şuanda ilgilenmemekte. Nüfusumuz şuanda 1300'ü geçmiş durumda. Buraya yetkililer gelip incelemelerde bulundular ama bir türlü sonuç olunamadı ve çileyi hep çekenler bizler oluyoruz." dedi.
Köyü sakinleri yaklaşık beş yıl önce de, yine kendi imkanları ile yaptıkları derme çatma tahta köprüyü, yetkililerin ilgisizliğine sitem etmek için kırmızı kurdeleli açılış düzenlemişti.
Yorum Yazın